----
„Ile historii to miejsce kryje
Ludzkich dramatów przecież nie zliczę
Szeregi mogił porosłych trawą
Gdzie tylko z rzadka tlą się już znicze Czas zrobił swoje, pamięć ulotna
Czyjeś mogiły, obce nazwiska
Być może jeszcze te stare drzewa
Co sto lat mają, znają to wszystko Tu czas nie tętni swym rytmem życia
Nie ma pośpiechu i zgiełku miasta
Są stare drzewa i rzędy mogił
Które zielony bluszcz już porasta”
„ Stare cmentarze”
Cmentarze zawsze były i nadal są ważnym elementem historii, miejscem pamięci, „wizytówką” lokalnej społeczności jak i całego narodu.
Kierując się właśnie tymi przesłankami w przededniu święta zmarłych, podczas zajęć innowacyjnych, wybraliśmy się na cmentarze przy ulicy Matejki i Rymanowskiej, aby poznać ich historię, podziwiać zabytkowe nagrobki, które nadal pozostają prawdziwymi dziełami sztuki, choć niekiedy mocno odcisnął na nich swe piętno czas. Wizyta na cmentarzach stała się podstawą do opowieści o dziejach ważnych dla Sanoka osób, pochowanych na tych nekropoliach, jak np. o burmistrzu – społeczniku Feliksie Gieli, czy też rodzinie Beksińskich, Lipińskich, Peszkowskich, jak również o zwyczajnych sanoczanach, których niekiedy bardzo krótkie życie przerwała śmierć, jak np. o Władziu Niedźwiedzkim. Nie zabrakło w naszej opowieści wspomnień o sanockim Kirkucie i cmentarzu żołnierskim, który będzie kiedyś osobnym etapem naszych zajęć.
Cmentarze to niewątpliwie dziedzictwo materialne i duchowe naszego miasta i właśnie to dziedzictwo staramy się poznawać i szanować, a o tych, którzy tam spoczywają musimy i chcemy pamiętać.
Nasze działania to jeden z elementów akcji #SzkołaPamięta.
Monika Sądelska i Edyta Szewczyk