----
W dniu 23.09.2021 podczas godziny wychowawczej w klasie 7d mieliśmy ogromny zaszczyt gościć harcmistrzyni Związku Harcerstwa Polskiego, wieloletnią szkolną wizytator oraz honorową obywatelkę miasta Sanoka Panią hm. Krystynę Chowaniec oraz wicedyrektora, doskonałego dydaktyka Pana Marka Wojtowicza.
Uwzględnić należy, że Pani hm. Krystyna Chowaniec osobiście znała i wiele razy rozmawiała z ks. Zdzisławem Peszkowskim. Jednocześnie w pięknych słowach opowiedziała krótki życiorys patrona naszej szkoły.
Urodził się 23 sierpnia 1918r. w Sanoku. Najpierw był harcerzem i z dumą nosił harcerski krzyż. Po maturze służył w wojsku polskim. Gdy wybuchła II wojna światowa był kawalerzystą. Dostał się do niewoli sowieckiej. Na wiosnę 1940r. rozpoczęły się wywózki polskich jeńców. Nikt wtedy nie przypuszczał, że jest to ich ostatnia droga, gdyż byli mordowani m.in. w katyńskim lesie. Zdzisław Peszkowski prawie cudem uniknął śmierci. W ostatnim transporcie jeńców 12 maja 1940r., w wigilię święta Matki Bożej Fatimskiej trafił do obozu Pawliszczew-Borze, a następnie do Griazowca.
Dzięki umowom Sikorski-Majski na terenach ZSRR zaczęła powstawać polska armia pod dowództwem gen. Władysława Andersa. Po opuszczeniu „nieludzkiej ziemi” ostatecznie został skierowany do służby harcerskiej i wychowawczej dzieci i młodzieży w Indiach.
Po zakończeniu II wojny światowej postanowił zostać księdzem. 5 czerwca 1954r w katedrze w Detroit otrzymał sakrament święceń kapłańskich. Został profesorem teologii pastoralnej i literatury języka polskiego w Seminarium św. Cyryla i Metodego oraz w St. Mary’s College. Od 1983r. został Naczelnym Kapelanem Związku Harcerstwa Polskiego.
Mszę pod krzyżem katyńskim odprawił 30 października 1988r. Pełnił zaszczytną rolę kapelana Rodzin Katyńskich i Pomordowanych na Wschodzie. W kwietniu 1999r został założycielem i prezesem „Golgota Wschodu”. Zmarł 8 października 2007r w warszawskim Aninie. Został pochowany w Panteonie Wielkich Polaków w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie, a na inskrypcji nagrobnej możemy przeczytać harcerskie pozdrowienie „Czuwaj”.
Jesteśmy dumni, że patron naszej szkoły pochodził z Sanoka. Do końca życia był orędownikiem bolesnej prawdy. Zabiegał, aby pamięć, prawda i pojednanie dotarła do wszystkich.
Dziękujemy i zapraszamy ponownie.
Paweł Olejarczyk