----
Uczniowie uczęszczający na kółko historyczne poznali wiadomości dotyczące starożytnego państwa Sumerów oraz odciskali swoje imię na glinianych tabliczkach.
Cywilizacja Sumerów jest najstarszą kulturą, po której udało się odnaleźć ślady. Pochodzenie etniczne ani geograficzne Sumerów nie jest znane. Istnieje nierozstrzygnięty spór o to czy byli oni ludnością miejscową czy inwazyjną. Nie udało się wyjaśnić wysokiego poziomu wielu dziedzin życia, przy jednoczesnym braku potwierdzenia w znaleziskach ich stopniowego rozwoju.
Język sumeryjski zapisywany był za pomocą znaków pisma obrazkowego, które ewoluowało do tzw. formy pisma klinowego, które żłobiono trzcinowym rylcem w miękkiej glinie. Pismo zostało stworzone ok. 3300-3200 p.n.e. na potrzeby ewidencjonowania dóbr w gospodarce. Pismo klinowe było doskonalsze niż obrazkowe i pozwalało na wyrażanie myśli i pojęć abstrakcyjnych, następstwem czego było powstanie literatury. Zaczęto spisywać historie o bogach oraz bohaterach i tak powstały opowieści dzisiaj znane jako mity i eposy. Szczególnie interesująca jest opowieść o potopie, mającym zniszczyć ludzkość, która we współczesnej kulturze znana jest w podobnej wersji ze Starego Testamentu.
Do tej pory zgromadzono kilkaset tysięcy tabliczek sumeryjskich, które spoczywają w wielu europejskich, azjatyckich i amerykańskich muzeach. Zaledwie znikoma ich część została przeanalizowana i opracowana, ale wiadomo jednak, że 95% tych tabliczek zawiera teksty o charakterze gospodarczym – spisy inwentarza, raporty dotyczące liczby produktów i dobytku świątyń, pokwitowania oraz rachunki.
W związku z tym panuje przekonanie, że piśmiennictwo służyło na potrzeby życia gospodarczego, która wymagała ścisłej ewidencji wszelkich dóbr materialnych. Służyło zatem przede wszystkim celom praktycznym i społecznym.
Uczniowie z wielką radością wyciskali swoje imię korzystając z alfabetu starożytnych Sumerów.
Paweł Olejarczyk
Obrazki dotyczące miasta Ur w Sumerze pochodzą ze strony www.starozytnysumer.pl.